امان از دل رباب...

سلام دل هوای شش ماهه ارباب رو...کرده....یعنی مظلوم ترین شهید نینوا...

فقط خدا میدونه که چقدر این مصیبت برای امام حسین سنگین بود...من دو شاهد برای این حرفم میارم:
1.اینکه خود خدا بعد از کشته شدن حضرت علی اصغر به حضرت تسلیت گفت...
2.در مقاتل اومده شام عاشورا وقتی حضرت سکینه بالای جنازه امام حسین میان در مکاشفه یا خوابی امام حسین رو میبینند و امام به ایشون میفرمایند:شیعتی مهما شربتم ماء عذب فاذکرونی...که در ادامه میفرماید:
شیعیان من ای کاش در روز عاشورا بودید و همگی به حال من گریه میکردیدکه چگونه برای طفل شیرخواره ام آب خواستم و آنها به او رحم نکردند...
این شعر خیلی زیبا هم تقدیم به شما دوستان...

بس کن رباب نیمه ای از شب گذشته است        دیگر بخواب نیمه ای از شب گذشته است

کم خیره شو به نیزه ، علی را نشان نده            گهواره نیست دست خودت را تکان نده

با دست های بسته مزن چنگ بر رخت               با ناخن شکسته مزن چنگ بر رخت

بس کن رباب حرمله بیدار می شود                   سهمت دوباره خنده انظار می شود

ترسم که نیزه دار کمی جابجا شود                   از روی نیزه رأس عزیزت رها شود

یک شب ندیده ایم که بی غم نیامده                 دیدی هنوز زخم گلو هم نیامده

گرچه امید چشم ترت نا امید شد                    بس کن رباب یک شبه مویت سپید شد

 

پیراهنی که تازه خریدی نشان مده                  گهواره نیست دست خودت را تکان مده 

با خنده خواب رفته تماشا نمی کند                 مادر نگفته است و زبان وا نمی کند

 

بس کن رباب سربه سر غم گذاشتی              اصلاً خیال کن که تو اصغر نداشتی

 

دیگر ز یادت این غم سنگین نمی رود               آب خوش از گلوی تو پائین نمی رود

 

بس کن ز گریه حال تو بهتر نمی شود              این گریه ها برای تو اصغر نمی شود